Het is een vraag die vandaag in me opkwam. En een onderwerp wat me aan het hart gaat. Waarom kunnen we zo weinig hebben van anderen? Waarom ergeren we ons zo snel en waarom dulden we steeds minder van de mensen om ons heen? Vreemd eigenlijk, dat we allemaal het beste voorhebben voor de mensen om ons heen, maar mensen die iets verder van ons afstaan boeien ons wat minder, lijkt het wel. Vandaag buig ik me over de vraag: Waarom zijn we niet wat toleranter tegen elkaar?
Wat is tolerantie precies?
Voordat ik hier verder mijn gedachten met je deel over ‘waarom zijn we niet wat toleranter’, even de definitie van tolerantie verder uitpluizen. Het (online) woordenboek helpt ons hier verder.
Het woord wat het meeste naar voren komt is verdraagzaam(heid).
Definities:
“Bereid om andere mensen afwijkend te laten denken en handelen”
En in wat andere bewoording:
“Bereidheid om van anderen ook minder leuke dingen te verdragen”
Bereid om andere mensen afwijkend te laten denken en handelen, dus. Oftewel: Het accepteren van mensen die anders over dingen denken dan wij. Niet altijd je gelijk willen halen, maar gewoon accepteren dat iemand dingen anders doet dan jij.
Je kan dit betrekken op iemands geloof bijvoorbeeld, maar er zijn natuurlijk genoeg andere overtuigingen die mensen kunnen hebben.
Minder leuke dingen van anderen verdragen. Ja, wat valt daar verder nog over te zeggen? Ik denk dat deze definities erg voor zich spreken.
Voordat je verder leest: Sta voor jezelf hier even stil bij. Hoe verdraagzaam ben jij zelf? Hoeveel kan jij hebben van anderen, als hun handelingen of gedachtes niet helemaal in jouw straatje passen?
Hoe komt het dat we steeds minder tolerant zijn?
Nu we weten wat tolerantie is, kunnen we verder. Waarom zijn we steeds minder tolerant?
Vooral omdat we bang zijn dat onze levensstandaard omlaag gaat. We zijn bang dat wij slechter uit de bus komen door wat een ander denkt of doet. We zijn bang dat dingen veranderen en dat willen we niet. Beetje kort door de bocht misschien, maar ik denk wel daar het pijnpunt zit.
En dit speelt op heel verschillende vlakken. Het gaat bijvoorbeeld om grote zaken als immigratie, maar ook om kleine dingen als de boom die de buurman heeft geplant.
Tijd = geld
Geregeld lees ik een column van iemand die (tijdelijk) in Afrika woont en werkt. Hoe ze daar om iets te moeten regelen eerst een halve dag bij een loket staan te wachten. En vervolgens wordt je vaak nog afgepoeierd ook, of kan je volgende week terugkomen en mag je hopen dat het dan geregeld is.
Zelf heb ik gewerkt bij het klantcontactcentrum van een bank en ik moet dan altijd even glimlachen. Je wilt niet weten hoeveel mensen ik aan de lijn heb gehad die hun zaken NU geregeld wilde hebben. Het kon ook niet een paar uur of een dag wachten, het moest NU. Terwijl het meestal echt geen nijpende kwesties waren.
Het ongeduld en de toenemende onvriendelijkheid van de mensen maakte dat ik gestopt ben met dat werk. En natúúrlijk zaten er ook heel veel leuke mensen bij. Maar het was opvallend hoeveel ongeduldige en onvriendelijke mensen er bij zaten. En die blijven je ook het meeste bij helaas.
En dan lees ik dus zo’n stuk over Afrika en vergelijk ik het altijd met de mentaliteit in Nederland.
Natuurlijk is daar niet alles beter en moet je niet teveel vergelijken, maar aan de andere kant: We zijn toch allemaal mensen?
Waarom kunnen ze aan de andere kant van de wereld wél een halve dag rustig staan te wachten, maar vinden wij 5 minuten al te veel?
Een beetje een retorische vraag, natuurlijk. Want onze hele maatschappij gaat hier sneller, tijd is geld en verspilde tijd is zo mogelijk nóg erger.
Is de drukte in onze maatschappij de enige reden waarom we niet wat toleranter zijn tegen elkaar?
Nee, ik denk van niet.
Bang voor verandering
Nationaal gezien, zijn we bijvoorbeeld bang dat we onze cultuur kwijt raken. Als er mensen in Nederland komen wonen met andere geloven of gebruiken, zijn we bang dat die gebruiken het land ‘gaan overnemen’. Of dat we onze eigen gebruiken moeten gaan aanpassen, zoals de discussie omtrent de goedheiligman (waar ik verder niet over ga uitweiden hier).
Maar is een multiculturele samenleving nu echt zo eng? Ik denk van niet, zolang we allemaal tolerant zijn naar elkaar. Dan lijkt het mij juist een verrijking.
Misgunnen
En dan komt er nog dat stukje misgunnen om de hoek kijken. Want die buurman die is afgekeurd, maar waarvan we allemaal vinden dat hij heus wel kan werken? Of die rijke pief in dat grote huis, we spreken er toch met een beetje afgunst over.
Maar ken jij alle ins en outs van deze mensen? Weet jij welke dingen zij zijn tegengekomen op hun pad en hoe ze terecht zijn gekomen waar ze nu zijn?
Het heeft geen zin om je bezig te houden met wat andere mensen hebben. Kijk naar wat je zelf hebt. Ben je daar niet tevreden mee? Steek je energie dan niet in het afkraken van andere mensen, maar in het veranderen van je eigen situatie!
Hoe kunnen we weer toleranter worden?
Dus op naar het belangrijkste deel van dit opiniestuk. Hoe zorgen we ervoor dat we weer meer gaan tolereren van elkaar?
In het kort is dat dus de punten van hierboven aanpakken.
Zorg voor meer rust in je leven
Het zou ons sowieso goed doen om eens wat meer tijd te nemen overal voor. Stap uit de ratrace die ons dagelijks leven tegenwoordig geworden is. Worden we er nu echt gelukkiger van om altijd maar druk te zijn? En 10 dingen tegelijk aan ons hoofd te hebben?
Als we het minder druk hebben, helpt dat al een heel stuk om verdraagzamer te zijn in het dagelijks leven.
- Dan laat je het maar een keer gebeuren dat er iemand voordringt bij de kassa, want je hebt de tijd en die ander zal het wel druk hebben;
- Als je je kinderen weer eens het liefst achter het behang plakt, tel je rustig tot 10. En omdat je je niet opgejaagd voelt, lukt dat ook nog!
- Je hebt de tijd om iemand op straat even te helpen of een praatje te maken;
- We denken eerst na voordat we onze (ongenuanceerde) mening eruit knallen. Of dat nu in het dagelijks leven is of op sociale media. Denk eerst na hoe jouw woorden over zullen komen en zeg geen dingen waar je later spijt van krijgt.
Blijft jouw hoofd ondanks alles maar door zoemen? Kijk dan of het lukt regelmatig te mediteren.
Wees tevreden met jouw leven
Tevreden zijn met wat je hebt. Zorgen dat jouw basis stabiel is. Verzamel een fijne vriendenkring om je heen, vind een plek die je echt ‘thuis’ noemt.
Je hebt meer invloed op je eigen leven dan je denkt. Dus volg je dromen en bouw het leven wat je zelf graag wilt.
Waarom zou het dan nog nodig zijn om jaloers te zijn op iemand anders? Als je tevreden bent met wat je hebt, kan je de ander ook meer gunnen.
Wat kunnen wij doen om Nederland toleranter te maken?
Nu kan je denken, allemaal leuk en aardig, zelf toleranter worden, maar hoe zit het met de rest van het land dan?
Natuurlijk kunnen we niet in ons eentje heel Nederland tolerant maken. Maar we kunnen wel allemaal onze stem laten horen.
Verkondig je mening en laat andere mensen zien hoe het ook kan. Probeer mensen aan het denken te zetten over wat ze zeggen en doen.
Als we allemaal twee mensen om ons heen zouden beïnvloeden en die op hun beurt weer twee anderen. Weet je dan hoe snel het gaat?
Laat van je horen, vertel mensen het belang van verdraagzaam zijn. Wat het grootste b elang is? Een gelukkiger leven voor álle Nederlanders (autochtoon of immigrant)!
Wat denk jij: Waarom zijn we niet wat toleranter?
Dit is de eerste keer dat ik een echt opiniestuk op Geluksweg heb geplaatst. Ik ben erg benieuwd wat je er van vind. In ieder geval denk ik echt dat tolerantie de sleutel kan zijn voor een gelukkiger leven.
Hoe sta jij hier tegenover? Wat denk jij, waarom zijn we niet wat toleranter? En hoe denk jij dat Nederland toleranter kan worden? Laat het me weten in de reacties, ik hoor graag van je!
Dieper in dit onderwerp duiken? Lees dan dit pleidooi voor verdraagzaamheid:
Interessant en mooi verwoord!