Al sinds ik een klein meisje ben zeg ik het: ‘Ik wil later moeder worden.’ En ik ben echt niet iemand die supergoed is met kinderen, elk huilend kind stil krijgt of vertederd vast kleef aan elke kinderwagen. Maar dat ik zelf kinderen wilde, dat stond wel als een paal boven water. En nu, ben ik alweer 24 weken zwanger. Vandaag vraag ik me af, kinderen en geluk, hoe hangen die samen?
Sinds kort elke maandag een wat persoonlijker stuk van mijn hand, lees hier meer.
‘Want je krijgt er zoveel voor terug,’ is waarschijnlijk de meest gehoorde en verafschuwde uitspraak van ouders. Hoewel de meeste het beamen, is ook bijna iedereen het erover eens dat het wel echt zwaar kan zijn. Sommige mensen valt het ook tegen, het ouderschap. Anderen valt het weer mee. Kan je van tevoren weten in welke categorie je gaat vallen? Persoonlijk denk ik van niet.
Waarom willen mensen graag kinderen?
Ik las een stuk van een vrouw uit Afrika, die in Nederland woont. Ze schreef dat het in Afrika als een voorrecht wordt gezien dat je als vrouw kinderen mag krijgen en dat ook elke vrouw daar graag kinderen wil.
In onze cultuur is dat tegenwoordig heel anders. Vroeger was het ‘gewoon’ om kinderen te krijgen en kreeg je toch rare blikken als je nog geen kinderen had een paar jaar na je trouwen. Tegenwoordig is kinderen krijgen helemaal niet meer zo normaal. Sommige mensen hebben de behoefte gewoon niet. Ze vinden het heerlijk om geen rekening te hoeven houden met een kind en zijn gelukkig zonder kinderen. En waarom zou dat ook niet helemaal prima zijn?
Op het forum Bokt las ik dit topic van iemand die twijfelt of ze wel of geen kinderen wil. Het kan er dan best wel fel aan toe gaan tussen de voor- en tegenstanders, om ze zo maar te noemen.
Stiekem ben ik dan blij dat het voor mij en mijn man altijd al duidelijk was dat we wel kinderen wilden. Ook als de één daar anders over denkt dan de ander, zit je toch in een lastig pakket.
Natuurlijk ben ik nu ook gelukkig, zonder kind
Het is niet zo dat ik me ongelukkig voel en denk dat ik me ‘compleet’ zal voelen door een kind. Wel denk ik dat het me gelukkiger gaat maken dan ik nu al ben. Of het echt zo gaat zijn? Dat zal de tijd moeten leren, net als met zoveel dingen.
Het blijft leuk om even wat feitjes erbij te pakken, dus kwam ik op de website van het Centraal Bureau voor de Statistiek terecht. Daar staat dat mensen vooral in de zwangerschap van het eerste kind gelukkiger zijn. Na de geboorte daalt het geluksgevoel weer en uiteindelijk kom je op hetzelfde level uit als voor je kinderen had. Een tweede of derde kind veroorzaakte geen gelukspiek meer.
Eigenlijk vind ik dat wel gek, want ik denk toch dat mijn algemene geluksgevoel omhoog gaat met het krijgen van een kind. Of is dat de roze wolk die al een beetje doorschemert? 🙂
Heb jij kinderen of wil je kinderen? En wat is voor jou de reden om wel of niet aan kinderen te denken?
Wat denk jij over de samenhang tussen kinderen en geluk?